Πέμπτη 5 Μαΐου 2011

Ψέμματα , ψέμματα και ... μοναξιά

Γιατί τόσα πολλά ψέμματα ; Γιατί ;

Κάνεις γνωριμίες, παρέες. Βγαίνεις έξω με γνωστούς, συνάδελφους.

Μοιράζεσαι διάφορες στιγμές μαζί τους. Νοιώθεις καλά, οικεία. Γίνεστε φίλοι.

Ανοίγεσαι και τους εμπιστεύεσαι σταδιακά τον εσωτερικό σου κόσμο. Γίνεται το αντίστοιχο και από τον άλλον.

Τουλάχιστον αυτό πιστεύεις. Είσαι σίγουρος ότι όλα βαίνουν καλώς και επενδύεις στη φιλία, δίνεις τον καλύτερο εαυτό σου.

Κάποια στιγμή όμως ο άλλος σταματά να ανοίγεται και απομακρύνεται. " Τα λέμε... " - " Μη χαθούμε... "

Αλλά δεν τα εννοεί... Κανένα τηλέφωνο, κανένα μήνυμα ή email. Tίποτα.

Δεν ενδιαφέρεται ούτε να σου μιλήσει, όχι να σε συναντήσει και να σε ρωτήσει για σένα.

Δεν τον ενδιαφέρει η φιλία πια ή απλά τον συνεπήρε η προσωπική του ζωή και η καθημερινότητά της ;

Tι πήγε λάθος ; Τι έφταιξε ; Εμπιστεύτηκες λάθος άνθρωπο ή έκανες ή είπες κάτι  που τον ενόχλησε ;

Αφού είναι φίλος σου δεν πρέπει να σου εκμυστηρευτεί ή να σου δείξει, αν δεν μπορεί να σου πει, τι πήγε λάθος ;

Ή μήπως φοβάται να σου πει την αλήθεια μη σε πληγώσει ;

Κάποιοι άνθρωποι δεν αντέχουν την αλήθεια, τους "πέφτει βαριά".

Αν είσαι όμως στην αντίθετη μεριά ;

Να την λατρεύεις και να την επιδιώκεις όποια και αν είναι ;

H λύση δεν είναι να εξαφανίζεται, ούτε να μην σου ξαναμιλήσει. 

Από την άλλη εσύ να κατανοήσεις την ζωή του φίλου σου και τις πιθανές εξελίξεις, δυσκολίες ή προβλήματά της.

Αλλά μέχρι ποιο σημείο ;

Κι η δική σου ζωή τα αντίστοιχα δεν έχει ;

Εσύ δεν έχεις προσωπικότητα και αξιοπρέπεια ;

Είναι φίλος σου.

Ρίχνεις τον εγωισμό σου να μάθεις, να είσαι μαζί του, να μην τον χάσεις.

Και πάλι καμία ιδιαίτερη εξέλιξη.

Τυπικές επικοινωνίες χωρίς ουσία και ενδιαφέρον.

Τι κάνεις τώρα ;

Θα κρατήσεις την αξιοπρέπειά σου και θα πάψεις να "ζητιανεύεις" την φιλία του ;

Ή θα παλεύεις με όλη σου τη δύναμη να κρατήσεις τα όποια "κομμάτια" φιλίας ίσως απέμειναν ;

Aν δεν έχει σκοπό να σου πει την αλήθεια, δεν θα καταλάβεις ποτέ τι πήγε λάθος και τίποτα δεν θα είναι πια το ίδιο.

Θα νοιώθεις ανασφάλεια τι να πεις, πως να το πεις, τι να κάνεις, πως να το κάνεις, χωρίς να είσαι ο εαυτός σου στην πραγματικότητα.

Γιατί είναι τόσο δύσκολη η αλήθεια για κάποιους ;

Aπό την άλλη αν σε έχει ενοχλήσει κάτι στη συμπεριφορά του φίλου σου, δεν πρέπει να του το πεις ;

Nα το ξέρει, να το καταλάβει σε περίπτωση που δεν έχει "πέσει" στην αντίληψή του.

Να μην σε πληγώνει και να μη σε φέρνει σε δύσκολη θέση άθελά του.

Η αντίδρασή του ποιά είναι ;

Σε καταλαβαίνει, προσπαθεί να σε κατανοήσει και να μπει στην θέση σου ή σε αγνοεί εντελώς ;

Συνεχίζετε να είστε φίλοι και να μοιράζεστε τα πάντα όπως πριν ή ψυχραίνονται οι σχέσεις σας και σου "κόβει" την καλημέρα ;

Η προσωπική μου εμπειρία είναι δυστυχώς αρνητική.

Όσο λατρεύω και επιδιώκω την ειλικρίνεια και την αλήθεια, τόσο μακριά τους βρίσκομαι.

Μετρημένοι οι άνθρωποι στην παλάμη ενός χεριού, που έχουν την δύναμη να λένε τα πράγματα με το όνομά τους και να αντιμετωπίζουν τις συνέπειες της αλήθειας αυτής, όσο δυσάρεστη κι αν είναι και για τις δύο πλευρές.

Τους λατρεύω αυτούς τους ανθρώπους και τους εκτιμώ αφάνταστα.

Η αλήθεια πάντα αφοπλίζει !!

Είμαι της ιδίας ιδιοσυγκρασίας ότι συνέπεια και αν προκαλέσουν οι αλήθειες αυτές.

Οι ανθρώπινες σχέσεις, οι φιλίες είναι για μένα ιερές.

Οπότε προσπαθώ να τις τιμώ και να τις φροντίζω όσο καλύτερα μπορώ μέσα από την καρδιά και την ψυχή μου.

Δυστυχώς όμως υπάρχει μεγάλη υποκρισία, ιδιοτέλεια και πολλά, πολλά όμως, ψέμματα.

Γιατί ; Ποιό το όφελος ;

Δεν υπάρχει λόγος πολλές φορές για αυτά ...

Μίλησα με αγαπημένα πρόσωπα για συμπεριφορές και λεγόμενα που με ενοχλούσαν, με στεναχωρούσαν.

Το αποτέλεσμα που εισέπραξα ήταν παγερή, αδιάφορη σιωπή ... 

Δεν άντεξαν την αλήθεια, όσο εγώ δεν άντεχα την άδικα δυσάρεστη συμπεριφορά τους και την αγνωμοσύνη τους.

Όμως ηρέμησα που τους μίλησα, ξελάφρωσε η ψυχή μου, γαλήνεψε η συνείδησή μου, αλλά ακόμα και μετά από τόσα χρόνια, έχει μείνει το "σημαδάκι" τους στην καρδιά μου.

Ακριβό το τίμημα της αλήθειας και απ΄ ότι έχω καταλάβει οδηγεί σε μεγάλη μοναξιά !!

Έτσι όμως έχεις καθαρή και την συνείδησή σου και την ψυχή σου ...

Ελπίζεις μόνο κάποια στιγμή να καταλάβουν ...
















7 σχόλια:

  1. Μαίρη μου,

    εγώ αυτό που έχω καταλάβει στα χρόνια της ζωής μου είναι πως άβυσσος είναι η ψυχή του ανθρώπου. Συχνά ούτε κι εμείς οι ίδιοι δεν μπορούμε να προβλέψουμε τον εαυτό μας. Επομένως, είναι μάλλον αδύνατο να ερμηνευτεί κάθε παρανο ι κή συμπεριφορά εκ μέρους των άλλων. Θα σου έλεγα όσο τετριμμένο κι αν ακουστεί, πως δεν πρέπει να στεναχωριέσαι, γιατί δεν αξίζει. Κάποιος με τη συμπεριφορά που περιέγραψες, δεν αξίζει να βασανίσει το μυαλό σου περισσότερες από μερικές στιγμές. Ούτε χρειάζεται να φορτωθείς τη μικροπρέπεια ή ανασφάλεια του καθενός. Γιατί προσπαθώντας να βρεις λογική στον παραλογισμό του, θα χάσεις τον ίδιο σου τον εαυτό. Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΜΑΙΡΗ ΜΟΥ,ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΟΥ... ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΓΙΑΤΙ ΝΟΙΩΘΩ ΜΙΑ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΜΙΑ ΘΛΙΨΗ... ΝΑ ΠΕΡΝΑΣ ΚΑΛΑ ΚΟΙΤΑ ΚΑΙ ΜΗΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΣΑΙ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΥΡΩ ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΜΑΣ ΤΡΩΕΙ ΕΜΑΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΙΟ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΙ ! ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΦΙΛΙΑ !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. http://www.elenastral.com/2010/05/blog-post_10.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μαίρη μου μου αρέσει πολύ ο χαρακτήρας σου και ο ψυχικός σου κόσμος, θέλω πολύ να σε γνωρίσω και να έχω την αγάπη σου και απέραντη φιλία σου!
    Να περνάς πάντα καλά, πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αντιγόνη μου, έχεις απόλυτο δίκιο απλά έτσι λειτουργεί κανείς με βάση τη λογική... Με το συναίσθημα όμως τι γίνεται; Αν σε "πνίγει" κάποιες φορές το άδικο, τι κάνεις; Αν πάλι εσύ δεν καταλαβαίνεις από την αρχή τον ρόλο ή τις προθέσεις του άλλου, δεν πρέπει να το ξανασκεφτείς για τον εαυτό σου κυρίως;
    Φιλάκια κι από μένα ;-)

    Δημήτρη μου, καλά είμαι και σε ευχαριστώ. Πάντα με προβληματίζει η ανθρώπινη συμπεριφορά και ειδικά σε ανθρώπους δικούς μου και αγαπημένους. Με θλίβει πάντα η αδικία, η ιδιοτέλεια, η αγένεια και με κάνουν έξαλλη, κακώς ή καλώς.
    Φιλάκια κι από μένα.

    Κωστή μου τι υπέροχο το μήνυμά σου. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ. Χαρά μου και τιμή μου να γνωριστούμε καλύτερα και να γίνουμε φίλοι. Τόσο σπάνιο και τόσο πολύτιμο...
    Να περνάς κι εσύ υπέροχα ότι και να κάνεις!! Καλό σου Σαββατοκύριακο!!
    Φιλάκια πολλά κι από μένα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Η έννοια της "φιλίας" έχει κακοποιηθεί πάρα πολύ, τόσο που κανείς πια δεν ξέρει ποια είναι πραγματικά. Όλοι μας έχουμε μια δική μας ερμηνεία, μια δική μας εικόνα, μια δική μας πεποίθηση. Με βάση αυτά ερμηνεύουμε τους ανθρώπους γύρω μας και τις συμπεριφορές τους. Νομίζω πως το ένα και πρωταρχικό μας μέλημα πρέπει να είναι να δούμε τον κόσμο μέσα απ' τα μάτια αυτού που θεωρούμε φίλο μας. Να "μπούμε στα παπούτσια του", που λένε κι οι Άγγλοι. Έτσι, ίσως ν' αποφύγουμε παρανοήσεις και παρεξηγήσεις που οδηγούν σε πίκρες κι απογοητεύσεις.
    Άλλες φορές μπορεί να είμαστε περισσότερο δοτικοί απ' ότι μπορεί ο φίλος μας ν' αντέξει, "πνίγοντάς" τον μ' αυτόν τον τρόπο. Σε κάθε περίπτωση, κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και ο τρόπος προσέγγισης και διαχείρισης πρέπει να είναι τελείως προσωπικός.
    Έχω φίλους απ' το σχολείο που κάνω να τους δω μήνες ή και χρόνια. Όταν συναντιόμαστε, είναι σα να μην πέρασε ούτε μέρα απ' την προηγούμενη φορά που βρεθήκαμε, πιάνουμε το νήμα από εκεί που το αφήσαμε και συνεχίζουμε. Είναι κι άλλες σχέσεις καθημερινές, τελείως επιφανειακές που διεκδικούν πολύ από τον χρόνο μας, δίχως στην ουσία να έχουν να δώσουν ή να πάρουν από εμάς.
    Λένε ότι οι ανθρώπινες σχέσεις είναι το πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο. Θα προσθέσω ότι είναι και το πιο δύσκολα διαχειρίσιμο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Βασίλη σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τον χρόνο και το σχόλιό σου!
    Έχεις απόλυτο δίκιο σε όλα. Συμφωνώ ...
    Και οφείλω να σε συγχαρώ που κρατάς ακόμα ποιοτικά τις παιδικές σου φιλίες.
    Είσαι πολύ τυχερός!!!
    Και σου αξίζει!!!
    Δείχνεις υπέροχος άνθρωπος.
    Σου εύχομαι ότι καλύτερο!!!
    Σε ευχαριστώ πάρα πολύ =))

    ΑπάντησηΔιαγραφή