Παρασκευή 26 Αυγούστου 2011

Waris Dirie - Το λουλούδι της ερήμου

Γουόρις στα αφρικανικά σημαίνει «Λουλούδι της ερήμου» και αυτός ήταν και ο τίτλος της αυτοβιογραφίας της, του πρώτου βιβλίου που εξέδωσε με θέμα το πώς από τις άνυδρες ερήμους της Αφρικής βρέθηκε στις λαμπερές πασαρέλες της διεθνούς μόδας.

Η Γουόρις γεννήθηκε το 1965 στην έρημο της Σομαλίας, κοντά στα σύνορα με την Αιθιοπία.

Βίωσε καταστάσεις που άνθρωποι της ανεπτυγμένης Δύσης δεν μπορούν να συλλάβουν με το νου τους. 

Δυστυχώς, η γυναίκα δεν υφίσταντο ως άνθρωπος, παρά μόνο ως κτήμα του εκάστοτε αρσενικού, είτε αυτός ήταν ο πατέρας είτε ο αδελφός είτε ο σύζυγος.

Η γυναίκα αυτή ένιωσε στο πετσί της κάθε περιορισμό , όποιον ευτελισμό της ανθρώπινης φύσης της, μέχρι που κατόρθωσε να σπάσει τις αλυσίδες του δυσβάσταχτου ζυγού και να το σκάσει, χαράζοντας την δική της πορεία.

Στην ηλικία των 5 ετών υπέστη την απάνθρωπη διαδικασία του ακρωτηριασμού των γεννητικών της οργάνων.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΟΗΕ, περίπου 6.000 κορίτσια πέφτουν θύματα αυτού του βάναυσου εθίμου κάθε μέρα.

Εγκατέλειψε την οικογένειά της στα 13 της χρόνια, επειδή ο πατέρας της ήθελε να την παντρέψει με έναν 61χρονο που διέθετε πολλές καμήλες, απόδειξη ευημερίας στην αφρικανική ήπειρο.

Η ζωή της πήρε αναπάντεχη στροφή όταν την ανακάλυψε ο Τέρενς Ντόνοβαν, φωτογράφος μόδας, και την προώθησε στο χώρο του μόντελινγκ.

Ήδη, μια άλλη γυναίκα από τη Σομαλία ήταν διάσημη σε αυτόν τον χώρο, η Ιμάν.

Η Γουόρις δούλεψε ως μοντέλο, ενώ βρέθηκε και στον κινηματογράφο, με έναν μικρό ρόλο στην ταινία του Τζέιμς Μποντ «Living Daylights».

Η ταινία γυρίστηκε στο Μαρόκο και η Ντίρι τούς άφησε όλους με ανοιχτό το στόμα, όταν πήρε μέρος σε αγώνα δρόμου με καμήλες κόντρα σε άνδρες «τζόκεϊ» και ήρθε δεύτερη!

Το 1988 η νεαρή Σομαλή μετακομίζει στη Νέα Υόρκη και δουλεύει για τη Revlon, η οποία την προβάλλει ως «την ομορφότερη γυναίκα στον κόσμο».

Έγινε το πρώτο μοντέλο από την Αφρική που υπέγραψε αποκλειστικό συμβόλαιο με την εταιρεία καλλυντικών Revlon και έγινε εξώφυλλο στα μεγαλύτερα περιοδικά μόδας.

Αργότερα εμφανίστηκε στο πλευρό του Τίμοθι Ντάλτον στην ταινία JAMES BOND: THE LIVING DAYLIGHTS.

Η πρώτη δημοσιογράφος που κερδίζει την εμπιστοσύνη της είναι η Μπάρμπαρα Γουόλτερς, στην οποία η Ντίρι εκμυστηρεύεται τον γεννητικό ακρωτηριασμό της, που έγινε όταν ακόμα ήταν παιδί..

Παρά το ότι η ενθύμηση της συγκεκριμένης εμπειρίας είναι πάντοτε οδυνηρή για την Ντίρι, εκείνη δεν διστάζει να την περιγράψει, προκειμένου να κάνει ευρύτερα γνωστό στον κόσμο το πρόβλημα.

Ένα παγκόσμιο κύμα συμπάθειας και διαμαρτυρίας ακολούθησε και ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Κόφι Ανάν την έχρισε Ειδική Πρέσβειρα του ΟΗΕ.

Ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων ασκείται κυρίως στην Αφρική, σε αραβικές χώρες και την Ασία, αλλά εξακολουθεί συχνά να ασκείται και από οικογένειες μεταναστών στην Ευρώπη, τις ΗΠΑ, τον Καναδά και την Αυστραλία.

«Οταν ήμουν πέντε χρόνων υπέστην κλειτοριδεκτομή (ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων - FGM, Female Genital Mutilation).

Θυμάμαι τη σκηνή σαν τώρα: μου βάζουν μια ρίζα στο στόμα για να αντέξω τον πόνο.

Μετά με πλησιάζει η γριά γυναίκα με τη σκουριασμένη λεπίδα στο χέρι, καλυμμένη με ξεραμένο αίμα.

Μου δένουν τα μάτια.

Έπειτα από λίγο αισθάνομαι τη σάρκα μου να κόβεται, τα γεννητικά μου όργανα να κομματιάζονται.

Δεν μπορώ καν να περιγράψω ακριβώς την αίσθηση.

Πόνος,  Θεέ μου, πόσος πόνος!

Δεν κουνήθηκα ούτε ίντσα.

Ηθελα η μητέρα μου να είναι περήφανη για μένα, αφού οι γονείς μου μού είχαν πει ότι ανάμεσα στα πόδια μου είχα άσχημα πράγματα που έπρεπε να αφαιρεθούν.

Αλλά εκείνη η ημέρα στην έρημο άφησε στην ψυχή μου βαθιές πληγές που δεν πρόκειται να επουλωθούν ποτέ.


Εκείνη η ημέρα σχεδόν κατέστρεψε τη ζωή μου».

Ωστόσο, κατά έναν τρόπο, η Γουόρις στάθηκε τυχερή.

Ένα στα τέσσερα κορίτσια χάνει τη ζωή του στη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, η οποία είναι εξαιρετικά διαδεδομένη σε 28 χώρες του κόσμου.

Άλλωστε με αυτόν τον τρόπο έχασαν τη ζωή τους δύο αδελφές και δύο εξάδελφές της.

Πάντως, η δική της αποφασιστικότητά της δεν μειώθηκε στο ελάχιστο: «Ο FGM (Female Genital Mutilation) είναι καθαρή άσκηση βίας σε βάρος των γυναικών, μια βάρβαρη παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων», διακηρύσσει με πάθος από το όποιο βήμα της προσφέρεται.

«Τα Ηνωμένα 'Εθνη και η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας υπολογίζουν τον αριθμό των θυμάτων αυτού του "εθίμου" σε 150 εκατομμύρια, παγκοσμίως!

Ενώ, επίσης εντυπωσιακό, είναι ότι 500.000 από αυτές τις γυναίκες ζουν στην Ευρώπη!

Η Γαλλία είναι η μόνη χώρα όπου οι παραβάτες καταδικάζονται, ενώ καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν θεωρεί την απειλή του ακρωτηριασμού των γεννητικών οργάνων βάσιμη δικαιολογία για τη χορήγηση ασύλου».

Το 1997 κυκλοφόρησε η βιογραφία της "Λουλούδι της Ερήμου".

Το βιβλίο έτυχε τεράστιας επιτυχίας, μεταφράστηκε σε πενήντα διαφορετικές γλώσσες και μέχρι σήμερα έχει πουλήσει περισσότερα από έντεκα εκατομμύρια αντίτυπα σε όλον τον κόσμο.

Η καταπάτηση των δικαιωμάτων της γυναίκας. ο πλήρης εξευτελισμός της ως άνθρωπος, η μεταχείριση της σαν να είναι αντικείμενο είναι κοινωνικά προβλήματα που μαστίζουν πολλές κοινωνίες και αναγκάζουν εκατομμύρια γυναίκες να παλεύουν για την επιβίωση και να μην ζουν πραγματικά τη ζωή.

Εν τέλει, είναι ένα βιβλίο που αφορά σε όλους, ένα έργο που μπορεί να αγγίξει της χορδές ενός ανθρώπου.

Ακολούθησαν τα βιβλία "Αυγή στη Έρημο", "Τα παιδιά της Ερήμου" και "Γράμμα στη μητέρα μου".

Το 2002 εγκαινίασε το Ίδρυμα Γουόρις Ντίρι με έδρα στην Αυστρία.

Το ίδρυμα αναλαμβάνει την πρωτοβουλία σε όλο τον κόσμο για εκστρατείες για την ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης κατά του Ακρωτηριασμού των Γεννητικών Οργάνων των Γυναικών και παρέχει υποστήριξη σε υπάρχουσες καμπάνιες, καθώς και στα θύματα του Α.Γ.Γ.Ο.

Τον Φεβρουάριο του 2005, η Γουόρις Ντίρι συναντήθηκε με 25 υπουργούς από τα κράτη μέλη της Ευρώπης σε ένα συνέδριο για να συζητήσουν τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν κατά Α.Γ.Γ.Ο.

Μετά από αυτή τη διάσκεψη, οι νόμοι έγιναν αυστηρότεροι σε πολλές χώρες και λήφθηκαν μέτρα πρόληψης.

Η Γουόρις Ντίρι έχει συναντήσει πολλούς κορυφαίους ευρωπαίους πολιτικούς για τους σκοπούς του ιδρύματός της και κατάφερε ώστε η Ευρωπαϊκή Ένωση να εισάγει στην ατζέντα της (για πρώτη φορά στην ιστορία της) την καταπολέμηση του ακρωτηριασμού γυναικείων γεννητικών οργάνων.

Λόγω ασφυκτικής πίεσης από τη διεθνή κοινότητα, 14 αφρικανικά κράτη έχουν απαγορεύσει τον ακρωτηριασμό των γεννητικών οργάνων των γυναικών από το νόμο από το 2007.

Υπάρχουν 150 εκατομμύρια γυναίκες σε όλο τον κόσμο (πηγή: UNICEF 2006) με σοβαρά ψυχολογικά τραύματα λόγω Α.Γ.Γ.Ο.

Για τα εκατομμύρια των γυναικών και των νεαρών κοριτσιών που υπήρξαν θύματα αυτής της βαρβαρότητας σε όλο τον κόσμο, η Γουόρις Ντίρι έχει γίνει ένα σύμβολο ελπίδας και δικαιοσύνης.

Η Γουόρις Ντίρι έχει κερδίσει πολλά βραβεία και διακρίσεις για το ανθρωπιστικό της έργο και τα βιβλία της.

Το 2007 ο γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί τής απένειμε το Μετάλλιο της Λεγεώνας της Τιμής και πρόσφατα ο Πάπας Ιωάννης Παύλος ο ΙΙος το βραβείο My Way.

Σήμερα η 43χρονη Γουόρις είναι ειδική πρέσβειρα του ΟΗΕ για τα γυναικεία δικαιώματα, έχει ταξιδέψει κι έχει δώσει διαλέξεις όπου έχει κληθεί, με στόχο να αφυπνίσει την παγκόσμια κοινότητα στο θέμα αυτού του θεμελιώδους γυναικείου προβλήματος.

Έχει παραστεί σε δεκάδες φιλανθρωπικές εκδηλώσεις, ενώ για τον ίδιο σκοπό έχει ιδρύσει στη Βιέννη το «Ίδρυμα Γουόρις Ντίρι», μέσω του οποίου συγκεντρώνει χρήματα για έργα στην πατρίδα της, τη Σομαλία, αλλά και για να μπει ένα τέλος στην κλειτοριδεκτομή, αυτή τη μεσαιωνική πρακτική που συνεχίζει να καταστρέφει εκατομμύρια γυναίκες σε όλον τον κόσμο, αφαιρώντας από τη ζωή τους θεμελιώδη στοιχεία, όπως η αγάπη και ο αυτοσεβασμός.

Κυριακή 21 Αυγούστου 2011

Eπιστροφή στην Αθήνα μας ...


           φωτογραφία : Έξω Γωνιά - Σαντορίνη (13.08.11)

Είμαι στην Αθήνα από τις 16 Αυγούστου και το μυαλό μου είναι ακόμα κολλημένο στο σπίτι μας στην Έξω Γωνιά, στη μοναδική Σαντορίνη.

Σκέφτομαι την όμορφη θέα από την τζαμαρία μας, απολαμβάνοντάς την αραγμένη στον καναπέ.

Το λαμπρό φεγγαράκι που φώτιζε την ζεστή θάλασσα και σιγά-σιγά ανέβαινε ψηλά στον ουρανό μέχρι που χανόταν από τα μάτια μας.

Θυμάμαι και νοσταλγώ το όμορφο δροσερό αεράκι, γεμάτο οξυγόνο που μας σκέπαζε κατά κύμματα κατά την διάρκεια της νύχτας.

Τους περίεργους ήχους της φύσης και κάποιων ζώων του νησιού.

Παρ' όλο που πραγματικά έκανα ελάχιστες βόλτες στο νησί, δύο στα Φηρά και μία στο Καμάρι και μόνο δύο μπανάκια στον όμορφο Περίβολο, καταχάρηκα τις διακοπές μου και μου άρεσε που βρισκόμουν εκεί.

Είμαι άνεργη ενάμιση χρόνο και ήμουν σε μεγάλη υπερένταση και πραγματικά χρειαζόμουν πολύ αυτή την χαλάρωση ειδικά με τέτοιο φυσικό κάλος και ησυχία.

Δεν ξεκολλούσα από το σπίτι και μάλλον το χρειαζόμουν περισσότερο από όσο νόμιζα.

Ήταν μεγάλη στιγμή ανάσας και εύχομαι να βρω σύντομα μία δουλίτσα και να πάω με άλλη διάθεση την επόμενη φορά στην όμορφη Σαντορίνη μας.

Πέμπτη 18 Αυγούστου 2011

Πρωτομηνιά και πρώτη νύχτα στη Σαντορίνη αργά το βράδυ... (01.08.11)

Είναι αργά το βράδυ μετά τις έντεκα και χαλαρώνω κι απολαμβάνω το σπίτι μας στην Έξω Γωνιά.

Καθισμένη στον καναπέ δίπλα στη τζαμαρία αγναντεύω την υπέροχη θέα.

Πάνω ο μαύρος ουρανός ξάστερος γεμάτος πολλά αστέρια, να λαμπιρίζουν και να φωτίζουν όμορφα τη γλυκιά αυτή νύχτα.

Η θάλασσα απένταντι μαύρη, την ξεχωρίζεις από ελάχιστα σημεία που φωτίζονται τμήματα νερού.

Το βουνό στα δεξιά μου στο βάθος, μαύρο κι αυτό και το διακρίνεις μόνο σπό κάτι φώτα κοντά στο μοναστήρι του Προφήτη Ηλία και κάποια αυτοκίνητα που πηγαινοέρχονται.

Στα αριστερά στο βάθος μπορείς να ξεχωρίσεις τα πολύχρωμα φωτάκια του αεροδιαδρόμου κι όλα τα φώτα του αεροδρομίου.

Ένα αεροπλάνο κάνει μια στροφή κι αρχίζει την πορεία προσγέιωσης, δίνοντας μια άλλη νότα στο τοπίο.

Τι όμορφα που δείχνει από μακρυά...

Τα σπιτάκια άσπρα μικρά ξεχωρίζουν μες τη νύχτα, σαν παραμυθένια, σαν μανιτάρια σε δάσος.

Τα φώτα των δρόμων βοηθούν τους οδηγούς να πάνε στον προορισμό τους δίνοντας ζωή στο νησί ακόμα και τις περασμένες ώρες της νύχτας.

Έχει δροσούλα τώρα κι ένα απαλό αεράκι σε χαιδεύει και σε γεμίζει με οξυγόνο και ιώδιο από την θάλασσα.

Ακούγονται διάφοροι ήχοι από μακρυά αλλά δεν ενοχλούν.

Ακόμα και από αυτοκίνητα ή μηχανάκια αλλά νοιώθεις τη διάθεση των διακοπών και είσαι στο κλίμα του νησιού και της φύσης και οποιοσδήποτε ήχος που παραμπέμπει στη καθημερινότητα της Αθήνας, χάνει την αξία του σε τέτοια ομορφιά.

Προσπαθώ να κοιμηθώ πολύ ώρα τώρα και δεν τα καταφέρνω.

Εξακολουθώ να αγναντεύω έξω το τοπίο όταν συνειδητοποιώ ότι μια λεπτή αχνή λευκή πάχνη άρχισε σιγά-σιγά να καλύπτει την κορυφή του βουνού ώσπου τα φώτα κοντά στο μοναστήρι με μεγάλη δυσκολία μπορούσες να τα διακρίνεις.

Άρχισε να απλώνεται αργά-αργά αλλά σταθερά σε όλο τον ουρανό πάνω απ' όλο το νησί, σε σημείο που τον κάλυψε τελείως.

Τώρα πια ο ουρανός δεν είναι μαύρος αλλά γκρίζος και με το ζόρι μπορείς να διακρίνεις κάποιο αστέρι πίσω από τα απαλά συννεφάκια.

Δεν ήξερα ότι η υγρασία μπορεί να φανεί τόσο μαγευτική.

Προσπάθησα να αποθανατίσω την εικόνα αυτή με φωτογραφία αλλά δυστυχώς δεν φαινόταν τίποτα.

Κάποια στιγμή αποκοιμήθηκα και το πρωί που άνοιξα τα μάτια μου, όλη η υγρασία είχε χαθεί...

Tαξιδεύοντας με προορισμό τη Σαντορίνη... (31-07-11)

Πέντε ώρες ήδη στο πλοίο κι ακόμα να φτάσουμε στη Σαντορίνη... Κατά τις μία μου είπαν...

Καμιά ωρίτσα ακόμα περίπου... Υπομονή!!

Όλοι κουρασμένοι, σκεπτικοί.

Άλλοι κοιμούνται όπως κι όπου μπορούν.

Άλλοι συνομιλούν.

Άλλοι κάνουν βόλτες.

Άλλοι ακούν μουσική είτε δυνατά είτε με ακουστικά και ταξιδεύουν στο δικό τους κόσμο...

Άλλοι παίζουν διάφορα ομαδικά ή επιτραπέζια παιχνίδια.

Πολλά παιδάκια, πολλά γατάκια και σκυλάκια.

Όλα ζωηρά και ορεξάτα στην αρχή του ταξιδιού και όσο περνά η ώρα, υποτονικά κι αυτά και κουρασμένα.

Τα μικρά παιδάκια κλαίνε και γκρινιάζουν από την ταλαιπωρία και την κούραση.

Έχουν πέσει οι εντάσεις, έχει περάσει και η ώρα κι επικρατεί ένα ήπιο κλίμα γενικώς.

Οι υπάλληλοι των μαγαζιών άλλοι είναι ευγενικοί κι άλλοι απότομοι.

Λογικό με τόσο κόσμο αν και καθόλου δίκαιο και σωστό.

Γίνεται πραγματικά χαμός παντού σε όλα τα σημεία του πλοίου και είναι λογικό όλοι να ταλαιπωρούνται και να κουράζονται.

Για να εξυπηρετηθείς και να πάρεις κάτι είτε από τη καφετέρια είτε από το εστιατόριο του πλοίου περιμένεις τουλάχιστον κανένα εικοσάλεπτο χαλαρά...

Αρχές Αυγούστου βλέπεις κι όλοι σχεδόν τότε παίρνουμε άδεια διακοπών.

ΚΑΛΗ ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!

Και ψυχραιμία...