Πέμπτη 18 Αυγούστου 2011

Tαξιδεύοντας με προορισμό τη Σαντορίνη... (31-07-11)

Πέντε ώρες ήδη στο πλοίο κι ακόμα να φτάσουμε στη Σαντορίνη... Κατά τις μία μου είπαν...

Καμιά ωρίτσα ακόμα περίπου... Υπομονή!!

Όλοι κουρασμένοι, σκεπτικοί.

Άλλοι κοιμούνται όπως κι όπου μπορούν.

Άλλοι συνομιλούν.

Άλλοι κάνουν βόλτες.

Άλλοι ακούν μουσική είτε δυνατά είτε με ακουστικά και ταξιδεύουν στο δικό τους κόσμο...

Άλλοι παίζουν διάφορα ομαδικά ή επιτραπέζια παιχνίδια.

Πολλά παιδάκια, πολλά γατάκια και σκυλάκια.

Όλα ζωηρά και ορεξάτα στην αρχή του ταξιδιού και όσο περνά η ώρα, υποτονικά κι αυτά και κουρασμένα.

Τα μικρά παιδάκια κλαίνε και γκρινιάζουν από την ταλαιπωρία και την κούραση.

Έχουν πέσει οι εντάσεις, έχει περάσει και η ώρα κι επικρατεί ένα ήπιο κλίμα γενικώς.

Οι υπάλληλοι των μαγαζιών άλλοι είναι ευγενικοί κι άλλοι απότομοι.

Λογικό με τόσο κόσμο αν και καθόλου δίκαιο και σωστό.

Γίνεται πραγματικά χαμός παντού σε όλα τα σημεία του πλοίου και είναι λογικό όλοι να ταλαιπωρούνται και να κουράζονται.

Για να εξυπηρετηθείς και να πάρεις κάτι είτε από τη καφετέρια είτε από το εστιατόριο του πλοίου περιμένεις τουλάχιστον κανένα εικοσάλεπτο χαλαρά...

Αρχές Αυγούστου βλέπεις κι όλοι σχεδόν τότε παίρνουμε άδεια διακοπών.

ΚΑΛΗ ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!

Και ψυχραιμία...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου